Op 25 oktober 2023 was het zover: een buikwandcorrectie. Mijn buikspieren werden gereefd (diastase, zie blog #13) en er werd wat overtollig huid weggehaald. De komende tijd zal ik mijn avontuur in meerdere delen online zetten. Voor iedereen die dezelfde plannen heeft, maar ook voor iedereen die gewoon nieuwsgierig is naar mijn avontuur.
23-10-2023 bwc (buikwandcorrectie) deel 1:
Even wat tranen. Alleen en met mezelf. Daar is de mentale inzinking die ik al verwachtte. De zenuwen beginnen langzaam te komen. Ik ben wat angstig maar weet niet exact waarvoor. Ook heerst het gevoel van afscheid nemen van mijn gezin. Wetende dat ik ze minder ga zien. Ik zal veel boven zijn terwijl het leven beneden gewoon doorgaat. Zullen ze mama missen? Zullen zij de afwezigheid van knuffels en kusjes gaan ervaren? Het klinkt wellicht wat overdreven, maar toch voelt het of ik ze in de steek ga laten. Ik kies voor mezelf, maar neem mijn gezin mee in de consequenties van deze operatie.
Oh oh oh, wat hoop ik dat ik over een aantal weken kan zeggen dat dit de beste beslissing was. Dat het alles waard was. De pijn, de angst, het alleen zijn in mijn gevoelens, maar bovenal het gemis van mijn kinderen. Ik wil deze operatie zo graag, maar kan nog niet beoordelen of dit echt de juiste keus is.
Ineens zoveel twijfel en zoveel emotie. Een cosmetische ingreep, geen medische noodzaak. En toch kies ik voor zoveel rompslomp. Ik hoop op een goede nachtrust en een prima dag morgen. De laatste dag. Een drukke dag vol met moetjes. Tas inpakken voor het ziekenhuis, laatste to do dingen, een zwemles met onze oudste en vervolgens de hele avond werken. Deze afleiding leek me vooraf prettig, maar nu de dag van morgen voor de deur staat, wil ik het liefst met mijn gezin de hele dag onder een dekentje kruipen. Ze vasthouden en elke minuut vertellen dat ik zielsveel van ze hou tot ze er gek van worden.
Morgen kan ik zeggen: morgen is de grote dag.
Reactie plaatsen
Reacties