Al 32 jaar bestaat er voor mij een ongeschreven regel: kerst komt het huis pas binnen, zodra Sinterklaas weer richting Spanje vertrekt. Niet eerder. Eerst het één afsluiten, dan het andere pas verwelkomen. Nu is het 3 december en moet de officiële pakjesochtend/avond nog komen. En na 32 jaar staat er nu voor het eerst, al op 1 december, een kleine kerstboom in de woonkamer. En het ergste is nog dat de Sinterklaasstickers nog op het raam hangen. Het loopt dus helemaal door elkaar. Sinterkerst. Ik heb mijn eigen ongeschreven regel dus te grabbel gegooid. Genegeerd. Is it Corona or is it me? Ik geef Corona de schuld. Je zit maar thuis en je verlangt toch steeds meer naar overdreven gezelligheid. En dat is toch wel kerst, overdreven gezelligheid. Ik betrapte mezelf ook op iets anders. Al meer dan een week staat de radio afgesteld op Sky Radio. Of nee, The Christmas Station. En daar ging ik me toch een partij lekker in mee! Ik zag mezelf helemaal opbloeien door de typische belletjes die in elke kersthit verstopt zitten. Dus ondanks onze raamstickers, moest en zou de kerstboom uit de tuin naar binnen gehaald worden.
Wij gebruiken elk jaar dezelfde boom. Na oud en nieuw planten we deze weer terug in de achtertuin, in de hoop dat het dennenboompje het weer een jaar overleeft. Dat was best aanpoten in 2020 want zo'n hittegolf helpt vast niet mee. Langzaam werden de dennennaalden een beetje bruin. Ik zag onze kleine groene rakker vechten voor zijn leven. Wat extra water deed hem goed. Nu heeft ie nog een paar bruine naaldjes, maar die schuif ik - subtiel als ik ben - gewoon naar de achterkant. Of ik hang er een kerstbal voor. Ziet niemand. Problem solved.
Het probleem dat nog niet is opgelost is het mentale aspect. Ik vergeet nu dat 5 december nog moet komen. De grote dag! Nu hebben we op 28 november al uitgebreid Sinterklaas gevierd met mijn kant van de familie. De Sint en zijn pieten hadden toen al heel wat cadeaus bezorgd bij mijn ouders. Geheel corona proof hebben de kinderen de middag en avond van hun leven gehad. Ze krijgen dus op 5 december nog maar een paar cadeaus. Tenminste, die lieve man met baard had een briefje in de schoenen gestopt waarop stond dat mijn kinderen heel misschien op deze datum nog een pakje zouden krijgen. Dus 5 december wordt uitgebreid in de gaten gehouden d.m.v. een kalender. Die hangt er dus ook nog. Aan de gangdeur maar dan aan de kant van de woonkamer. Nog meer Sint tussen mijn kerst. En vandaag had ik ook nog het lef om bij de Action 2 groene kaarsen te gaan halen voor mijn mini kersttentoonstelling op de grote tafel. Kom ik terug met zo'n mini nep kerstboompje inclusief besneeuwde takjes, 3 dennenappels - jawel, bedekt met "sneeuw" - en dus die 2 kaarsen. 3-0 voor kerst. Sinterklaas legt het langzaam af. De kinderen hebben nog geen idee van deze ingewikkelde situatie. Maar ikzelf vind het zowel heerlijk als not done. Misschien volgend jaar toch maar anders. The Christmas Station pas na 5 december over de boxen laten galmen en onze groene rakker - met bruine accenten - pas op 6 december in de pot.
Maar dan is er vast geen Covid-19 meer. Nu vergeef ik het mezelf, want het komt allemaal door Corona.
Reactie plaatsen
Reacties